آنوریسم مغزی چیست؟

آنوریسم مغزی برآمدگی در ناحیه ضعیف دیواره شریان مغز است. آنوریسم مثل یک بادکنک کوچک پف می کند. به آنوریسم داخل جمجمه ، آنوریسم مغزی گفته می شود. این اختلال باعث می شود که شریان در آن نقطه ضعیف پاره شود .

آنوریسم مغزی بیشتر در شریان قسمت جلوی مغز اتفاق می افتد. اما عروق در هر نقطه از مغز می توانند دچار آنوریسم شوند.

دیواره شریان طبیعی از ۳ لایه تشکیل شده است. آنوریسم در بخش نازک و ضعیف شریان ایجاد میشود. ناحیه ضعیف به دلیل عضله کم در دیواره شریان ایجاد می شود. انواع مختلفی از آنوریسم وجود دارد. آن ها هستند:

آنوریسم توت (ساکولار). این شایع ترین نوع آنوریسم مغزی است. به نظر می رسد بخش ساقه ای توت باریک است. ممکن است بصورت همزمان بیش از ۱ مورد اتفاق بیفتد.
آنوریسم فوزیفرم. این نوع آنوریسم از هر طرف بیرون می زند. این نوع انوریسم در یک شریان گشاد شده اتفاق می افتد و اغلب با تصلب شرایین ارتباط دارد.
آنوریسم تشریحی. این نوع در اثر پارگی در طول شریان در لایه داخلی دیواره شریان ایجاد می شود. خون بین لایه های دیواره نشت می کند. این نوع ممکن است باعث شود که یک طرف دیواره شریان به صورت بالونی خارج شود. یا ممکن است جریان خون را از طریق شریان مسدود کند. این نوع آنوریسم معمولاً در اثر آسیب دیدگی اتفاق می افتد. اما می توانند به تنهایی نیز اتفاق بیفتند.
آنوریسم قارچی. اگر باکتری در خون پخش شود ، می تواند دیواره شریان را آلوده کند. این نوع باعث ضعیف شدن دیواره و تبدیل آنوریسم می شود. بیش از یک مورد میتواند بطور همزمان اتفاق بیافتد. آنوریسم قارچی بیشتر از انواع دیگر در معرض خطر خونریزی هستند و چندان شایع نیستند.

بیشتر آنوریسم های مغزی علائمی ایجاد نمی کنند. بیشتر آنها کوچک هستند. عرض آنها کمتر از ۰٫۴ اینچ (۱۰ میلی متر) است. آنوریسم های کوچکتر ممکن است کمتر شکسته شوند.

علت آنوریسم مغزی چیست؟

محققان به طور کامل نمی دانند چه عواملی باعث آنوریسم مغزی می شود. آنها با چندین مشکل و اختلال در ارتباط هستند. این موارد عبارتند از:

سن بالا
سیگار کشیدن
فشار خون بالا
نوشیدن زیاد الکل
جنسیت مونث
سابقه خانوادگی آنوریسم
بیماری کلیه پلیکیستیک

علت اصلی آنوریسم مغز تضعیف دیواره شریان است. فشار خون از طریق شریان پمپ می شود و سپس می تواند باعث برجستگی در ناحیه ضعیف شود. در نواحی خاص ممکن است فشار آنوریسم بیشتر باشد. به عنوان مثال ، مکانی که شریان به شاخه های کوچکتر تقسیم می شود ، ممکن است فشار بیشتری داشته باشد.

چه کسانی در معرض خطر آنوریسم مغزی قرار دارند؟

اگر یکی از مشکلات ارثی زیر را داشته باشید ، بیشتر در معرض خطر آنوریسم هستید:

کمبود آلفا گلوکوزیداز. کمبود کامل یا جزئی این آنزیم که برای تجزیه گلیکوژن و تبدیل آن به گلوکز مورد نیاز است میتواند فرد را در معرض آنوریسم قرار دهد.
· کمبود آلفا ۱-آنتی تریپسین. این بیماری ممکن است منجر به هپاتیت و سیروز کبدی یا آمفیزم ریه ها شود.
ناهنجاری شریانی. یک ارتباط غیر طبیعی بین شریان و ورید.
انعقاد آئورت. باریک شدن آئورت. آئورت شریان اصلی است که از قلب می آید.
سندرم Ehlers-Danlos. این بیماری تختلال بافت همبند است (کمتر شایع).
دیسپلازی فیبرو عضلانی. این اختلال یک بیماری شریانی است که غالباً عروق متوسط و بزرگ زنان جوان تا میانسال را درگیر می کند.
تلانژکتازی خونریزی دهنده ارثی. یک اختلال در رگهای خونی. رگهای خونی فاقد مویرگ بین سرخرگ و ورید هستند.
سندرم کلاینفلتر. وضعیتی در مردان است که آنها کروموزوم X اضافی دارند.
سندرم نونان. نوعی اختلال است که باعث رشد غیر طبیعی بسیاری از قسمت ها و سیستم های بدن می شود.
بیماری پلی کیستیک کلیه (PCKD). نوعی اختلال که باعث ایجاد بسیاری از کیست های مایع در کلیه می شود. این مشکل ، شایعترین بیماری مرتبط با آنوریسم توت است.

سایر عوامل خطر مرتبط با آنوریسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سن بالا
زن بودن
نوشیدن الکل ، به خصوص مشروبات الکلی
تصلب شرایین (تجمع پلاک در پوشش داخلی شریان).
سیگار کشیدن
استفاده از داروهای غیرقانونی مانند کوکائین یا مت آمفتامین
فشار خون بالا
آسیب سر
عفونت

این عوامل ، خطر آنوریسم را افزایش می دهد اما لزوماً باعث بیماری نمی شوند. برخی از افرادی که حتی بیش از یک عامل خطر را دارند ممکن است هرگز به این بیماری مبتلا نشوند. برخی دیگر به این بیماری مبتلا می شوند و هیچ عامل خطر شناخته شده ای ندارند. دانستن عوامل خطرساز برای هر بیماری می تواند به شما در جهت تغییر رفتار و بررسی بیماری کمک کند.

علائم آنوریسم مغزی چیست؟

ممکن است تا زمانی که پارگی اتفاق نیفتد ندانید که آنوریسم مغزی دارید. بیشتر آنوریسم های مغزی هیچ علامتی ندارند و اندازه آنها کوچک است. آنوریسم های کوچکتر ممکن است پس از پارگی خطر کمتری برای فرد داشته باشند.

در بعضی موارد ، علائم ممکن است قبل از پارگی اتفاق بیفتد. این مشکل به دلیل خونی است که ممکن است نشت کند. به این حالت خونریزی نگهبان در اطراف مغز گفته می شود. برخی از آنوریسم ها نیز باعث فشار آمدن به ساختارهای مجاور می شوند. این اختلال می تواند اعصاب چشم را درگیر کند. آنها می توانند باعث کاهش بینایی شوند. یا حتی اگر آنوریسم پاره نشده باشد حرکت دادن چشم را دشوار می کند.

علائم آنوریسم مغزی که پاره نشده است شامل موارد زیر است:

سردرد (بسیار نادر)
چشم درد
تغییرات بینایی
کاهش قدرت برای حرکت دادن چشم

اولین علامت خونریزی آنوریسم مغزی اغلب خونریزی در اطراف مغز است. به این حالت خونریزی زیر عنکبوتیه گفته می شود و علایمی دارند مانند:

سردرد ناگهانی ، بسیار شدید
گرفتگی گردن
تهوع و استفراغ
تغییر در وضعیت روحی ، مانند خواب آلودگی
درد در مناطق خاص ، مانند چشم ها
مردمک چشم گشاد
از دست دادن هوشیاری
فشار خون بالا
از دست دادن تعادل یا هماهنگی
حساسیت به نور
درد کمر یا پا
مشکل در عملکرد چشم ، بینی ، زبان یا گوش ها
کما و مرگ

علائم آنوریسم مغزی ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی باشد. برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید.

چگونه آنوریسم مغزی تشخیص داده می شود؟

آنوریسم مغزی اغلب پس از پاره شدن یافت می شود. یا به دلایل دیگر در هنگام آزمایش تصویربرداری به طور تصادفی پیدا میشود.

پزشک در مورد سابقه سلامتی شما سوال خواهد کرد. او شما را معاینه فیزیکی میکند. همچنین ممکن است به آزمایشاتی از قبیلموارد زیر را تجویز کند:

آنژیوگرافی مغزی. این آزمایش تصویری از عروق خونی مغز را ایجاد می کند. آنژیوگرافی می تواند اختلال موجود در رگ ها و جریان خون را پیدا کند. این روش با قرار دادن یک لوله نازک (کاتتر) در یک شریان در پا انجام می شود. این لوله به رگهای خونی مغز منتقل می شود. رنگ کنتراست از طریق کاتتر تزریق می شود. تصاویر اشعه ایکس از رگ های خونی گرفته می شود.
سی تی اسکن. در این آزمایش از اشعه ایکس و کامپیوتر برای تهیه تصاویر دقیق از بدن استفاده می شود. سی تی اسکن جزئیات استخوان ها ، عضلات ، چربی و اندام ها را نشان می دهد. سی تی اسکن جزئیات بیشتری نسبت به اشعه ایکس عمومی دارد. سی تی اسکن ممکن است برای کمک به نشان دادن محل آنوریسم و در صورت پاره شدن یا نشت استفاده شود. آنژیوگرام (CTA) را می توان با سی تی اسکن برای بررسی عروق خونی نیز انجام داد.
ام آر آی . در این آزمایش از آهن ربا های بزرگ ، امواج رادیویی و رایانه برای تهیه تصاویر دقیق از اندام ها و بافت های بدن استفاده می شود. MRI از میدان های مغناطیسی برای دیدن تغییرات کوچک در بافت مغز استفاده می کند. MRI می تواند به یافتن و تشخیص آنوریسم کمک کند.
آنژیوگرافی با تشدید مغناطیسی (MRA) . این یک آزمایش غیرتهاجمی است که از رنگ حاجب و ام آر آی داخل وریدی برای نشان دادن رگ های خونی استفاده می کند. ماده حاجب باعث می شود رگ های خونی در تصویر MRI مات به نظر برسند. این روش اجازه می دهد تا پزشک رگ های خونی را با وضوح بیشتری ببیند.

چگونه آنوریسم مغزی درمان می شود؟

هدف اصلی کاهش خطر خونریزی در مغز است.

هنگام انتخاب روشهای درمانی عوامل زیادی در نظر گرفته می شوند که شامل موارد زیر است:

اندازه و محل آنوریسم
اگر علائمی دارید
سن و سلامت کلی شما
اگر عوامل خطر برای پارگی آنوریسم را دارید

در بعضی موارد ، ممکن است آنوریسم درمان نشود. بنابراین باید همواره زیر نظر پزشک باشد.گاهش نیز ممکن است جراحی لازم باشد.

دو نوع جراحی اصلی برای آنوریسم مغزی وجود دارد و عبارتند از:

کرانیوتومی باز (قطع جراحی). این روش با برداشتن بخشی از جمجمه برای رسیدن به آنوریسم انجام می شود. جراح یک گیره فلزی را در گردن آنوریسم قرار می دهد. این کار برای جلوگیری از خونریزی انجام می شود. پس از بریدن ، جمجمه دوباره به هم بسته می شود.

سیم پیچ اندوواسکولار. این امر آمبولیزاسیون کوئل نیز نامیده می شود. این روش کم تهاجمی است و رایج ترین روشی است که برای درمان آنوریسم مغزی استفاده می شود. برش در جمجمه لازم نیست. در عوض ، یک کاتتر از رگ خونی در کشاله ران به داخل رگ های خونی مغز رانده می شود. از فلوئوروسکوپی (اشعه ایکس زنده) برای کمک به حرکت کاتتر به داخل سر و آنوریسم استفاده می شود. هنگامی که کاتتر در جای خود قرار گرفت ، سیم پیچهای ریز پلاتین از طریق کاتتر وارد آنوریسم می شوند. این سیم پیچ های نرم با استفاده از اشعه ایکس قابل مشاهده هستند. آنها با شکل آنوریسم تطابق پیدا کرده و از از پارگی جلوگیری می کند. این روش با بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام می شود.

عوارض احتمالی آنوریسم مغزی چیست؟

خون ریزی. خونریزی معمولاً در اطراف مغز است. آنوریسم همچنین می تواند در مغز و در بطن های مغزی خونریزی کند.
خونریزی مجدد خونریزی دوم اغلب از اولین بار بدتر است. به همین دلیل ، درمان زودرس پس از خونریزی اول بسیار حیاتی است.
اسپاسم یا باریک شدن عروق مغزی. معمولاً ۳ تا ۱۴ روز پس از خونریزی آنوریسم رخ می دهد و می تواند منجر به سکته مغزی و مرگ شود. این مشکل در نیمی از افرادی دچار آنوریسم اتفاق می افتد.
هیدروسفالی تجمع مایعات در مغز است. علت آن مایع مغزی نخاعی است که به طور طبیعی جذب نمی شود.
فشرده کردن مغز یا اعصاب جمجمه. می تواند منجر به برخی از مشکلات سیستم عصبی شود. این اختلال میتواندمنجر به فلج حرکت چشم باشد.

تکرار مجدد برخی از آنوریسم ها ممکن است پس از درمان دوباره رخ دهند.