با افزایش تعداد موارد COVID-19 در سراسر جهان، ما در حال مشاهده تعداد بیشتری از گزارشات مربوط به علائم عصبی ویروس کرونا هستیم. برخی مطالعات گزارش می دهند که بیش از یک سوم بیماران علائم عصبی نشان می دهند.

[cmsmasters_row][cmsmasters_column data_width=”1/1″][cmsmasters_text]

دررفتگی و نیمه دررفتگی مهره های گردنی به معنای سرخوردن یک مهره به سمت جلو روی مهره پایینی است. اکثر موارد به علت آسیب ها بوجود میاید.اما در برخی موارد ممکن است دررفتگی خود به خودی یک مهره گردنی بروی مهره ی پایینی روی دهد. انواعی از این اختلال وجود دارد  که عبارتند از:

• ناهنجاری مادرزادی
• شکستگی
• آرتروز مفاصل بین مهره ای
• التهاب مهره گردن ناشی از روماتیسم مفصلی

تشخیص دررفتگی و نیمه دررفتگی مهره های گردنی

پزشک شما میتواند با معاینه فیزیکی روند تشخیص را آغاز کند که شامل موارد زیر است:

• بررسی دامنه حرکت گردن
• بررسی رفلکس عضلات گردن
• بررسی حس و حرکت دست و اندام فوقانی

یافته های بالینی در نوع التهابی عبارتند از شکایت از خشکی و بدشکلی گردن. در عکس رادیوگرافی و انواع دیگر تصویربرداری، سطح ان و نوع ضایعه مشخص می باشد.

عوارض نگرانی و ترس از فشار بر طناب نخاعی وجود دارد که علایم ان به شکل درد ریشه ای، گزگز شدن دست ، ضعف عضلانی یا اختلال حسی مشاهده می شود.

تصویربرداری

تصویربرداری میتواند شامل موارد زیر باشد:

• عکس رادیوگرافی ساده در عکس رادیوگرافی ساده شکستگی و جابجایی را میتوان دید.
• سی تی اسکن معمولا جزییات بیشتری از استخوان را نشان میدهد.
• ام آر آی برای تشخیص آسیب اعصاب اطراف ستون فقرات گردنی میتواند مفید باشد.

درمان دررفتگی و نیمه دررفتگی مهره های گردنی

• در نوع التهابی ناشی از روماتیسم مفصلی : استفاده از داروهای تخصصی و فوق تخصصی که متخصص و پزشک شما تجویز میکنند تا التهاب کاهش یابد. این داروها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
• داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی: برخی از این داروها را میتوانید با مراجعه به داروخانه دریافت کنید. این داروها با نام داروهای OTC یا داروهای over-the-counter معروفند. اما بهتر است برای استفاده از داروهای تخصصی تر با مراجعه به پزشک و مشورت در ارتباط با درد و التهاب گردن از داروهای موثرتر استفاده کنید.
• داروهای کورتیکواستروییدی: پردنیزولون خوراکی میتواند داروی مناسبی باشد اما اگر درد شدید است ممکن است پزشک داروی تزریقی تجویز کند
• شل کننده های عضلات: برخی داروها مانند cyclobenzaprine میتواند با کاهش گرفتگی عضلاتگردن به کاهش درد آن کمک کند. pregabalin (Lyrica) در صورت آسیب اعصاب میتواند موثر باشد.
• داروهای Anti-seizure: برخی از داروهای ضدصرع مانند میتوانند در کاهش درد ناشی از تخریب اعصاب گردن gabapentin (Neurontin, Horizant) و pregabalin (Lyrica) مفید باشند.
• داروهای Antidepressants: برخی از این داروها نیز میتوانند در کاهش درد گردن موثر باشند.
• در نوع آرتروز: به مدت 2 هفته به کمک کشش سر دررفتگی جا انداخته میشود سپس گردن در وضعیت اکستنشن در حفاظ گچی به مدت 2 ماه بی حرکت میگردد. تجویز فیزیوتراپی و یا استفاده از انواع گردنبندهای طبی میتواند موثر باشد.
• در نوع شکستگی یا مادرزادی: اگر اختلالات عصبی همراه دررفتگی وجود نداشته باشد می توان با استفاده از یک گردنبند طبی علایم بیمار را کاهش داد.

جراحی دررفتگی و نیمه دررفتگی مهره های گردنی

اگر درمانهای کنسرواتیو در موثر نباشد و یا اگر علایم شدیدی در اندام فوقانی وجود داشته باشد و هر روز علایم شما بدتر شود ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. عمل جراحی سبب می شود فضای کافی برای نخاع و اعصاب آن ایجاد شود.

ویروس کرونا تأثیرات ویرانگری بر بسیاری از خانواده ها داشته است، زیرا خانواده ها از دست رفتن عزیزانشان را با این ویروس غیرقابل درک دیده اند خوشبختانه، بیشتر مردم فقط علائم خفیف “شبیه آنفلوآنزا” را تجربه کردند، اما برخی دچار بیماری شدید و طولانی مدت شده اند که به آن ” کووید طولانی” میگوییم. آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی در بسیاری از کشورها از جمله ژاپن ، ایتالیا ، چین و انگلیس در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است. اینکه ویروس کرونا چگونه مستقیماً بر روی مغز تأثیر می گذارد مشخص نیست. اما، ویروس در مایع مغزی نخاعی برخی از بیماران کشف شده است که دلیل مستقیم احتمالی هر گونه مسائل عصبی در آنها را نشان می دهد.

پروفسور باربارا ویلسون ، متخصص مغز و اعصاب عوارض عصب روانشناختی COVID-19 ارائه داده است. ” کووید طولانی” برای توصیف افرادی که از COVID-19 بهبود یافته اند، اما هنوز از اثرات طولانی مدت بیماری رنج می برند، استفاده می شود. برخی از این علائم طولانی مدت عبارتند از:خستگی ، درد مفاصل و درد قفسه سینه همچنبن یکی از عوارض جانبی غیرمعمول و جدی ویروس کرونا در بیمارانی مشاهده می شود که دچار عارضه عصبی شده اند.

آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی در بازماندگان عبارتند از:

• مشکلات شناختی – تسلط کلامی ، حافظه ، توجه
• مشکلات حسی
• مشکلات اعصاب و روان (مانند مشکلات عاطفی و رفتاری)
• مشکلات تعامل اجتماعی
• درد
• خستگی
• اختلال خواب

هنوز دقیقاً مشخص نیست که “کووید طولانی” چگونه باعث ایجاد مشکلات عصبی می شود. برای درک کامل دلیل و چگونگی این اتفاق تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. بدون شک برای درک کامل کووید طولانی به سالها تحقیق و بررسی نیاز داریم. در مورد مکانیسم های احتمالی این علائم بحث های زیادی وجود دارد. یک توضیح احتمالی ، التهاب بیش از حد است ، جایی که سیستم ایمنی ذاتی بیش از حد واکنش نشان می دهد و بدن را با یک طوفان سیتوکین روبرو می کند. همچنین این احتمال وجود دارد که پس از عفونت ، سیستم ایمنی بدن در واکنش خود ایمنی پس از عفونت، آنتی بادی در مقابل ساختارهای مغز ایجاد کند.

همانطور که برای ویروس SARS مشاهده شده است ، عفونت مستقیم مغز با ویروس می تواند به توضیح افزایش سکته های مغزی کمک کند. بافت های مغز بیانگر سطوح بالایی از گیرنده است که از طریق آن ویروس SARS-CoV-2 وارد سلول می شود. با این حال ، این شواهد اندک است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

ظهور جمعیت جدید از بازماندگان “کووید طولانی” نیازهای به پشتیبانی قابل توجه و طولانی مدتی دارند و باید ظرفیت درمانی و توانبخشی بیشتری ایجاد شود. هشتگ #longcovid اکنون اصطلاح رایج در شبکه های اجتماعی است و مشارکت در بحث های مشترک در مورد مسائل را برای متخصصان و عموم مردم آسان کرده است. ویروس های دیگر نیز مشکلات عصبی-روانپزشکی طولانی مدت عجیبی مانند “اختلال خواب” مرتبط با آنفولانزای اسپانیایی یا افسردگی پس از همه گیری آنفلوانزا در سال 1957 نشان داده اند. برخی حتی از احتمال “همه گیر بیماری پنهان دوم” از علائم عصبی صحبت می کنند.

نقش پزشکان در آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی

مهم است که پزشکان عمومی و سایر متخصصان بهداشت از مدت زمان بروز کوویید آگاه باشند و این مسایل را به علل دیگر نسبت ندهند و بیماران را برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع شوند.به نظر می رسد که تأثیر واقعی ویروس آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی تازه شروع به ظهور کرده است. باید بر اهمیت توانبخشی عصب روانشناختی برای برای این بیماران تأکید کنیم چرا که بازیابی آسیب مغزی بسیار دشوارتر از آسیب به سایر اعضای بدن است.

آسیب شناسی تقریباً از هر 200 نفر 1 نفر با یک دنده اضافی به نام دنده گردنی متولد می شود. از آنجا که این چیزی است که شما با آن متولد شده اید ، به عنوان یک بیماری مادرزادی شناخته می شود. در پشت، این دنده به مهره هفتم گردنی متصل می شود. در جلو، در بعضی از افراد دنده گردنی میتواند “شناور” باشد و هیچ اتصالی نداشته باشد. در برخی دیگر از افراد ممکن است با نواری از بافت سفت و رشته ای به اولین دنده متصل باشد. گاهی نیز ممکن است با اولین دنده مفصل شده باشد.

دنده گردنی ممکن است فقط در سمت راست یا فقط در سمت چپ باشد. گاهی نیز ممکن است هر دو طرف راست و چپ را درگیر کرده باشد.

یافته بالینی

رشد بیش از حد و مادرزادی زائده سینه ای مهره ی C₇که ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد که درجوانی بدون علامت ولی در بزرگسالی با افتادگی تدریجی شانه باعث اختلالات حرکتی و عصبی و یا هر دو می شود، فشار به شریان گردن اعصاب بازویی ایجاد علائم عصبی و به طور مشابه به علت اسیب این شریان ایجاد علائم عروقی  میکند. علایم عروقی میتواند از تغییر رنگ پوست ساعد و کف دست تا سیاه شدن کامل انگشتان متنوع است. علائم عصبی مثل احساس درد و گزگز در ساعد و کف دست است که در سمت انگشت کوچک شدیدتر است. علائم حرکتی مثل ضعف در عضلات کف دست و ناتوانی در انجام حرکات ظریف مانند نخ کردن سوزن می باشد. علایم دنده گردنی ممکن است پرولاپس دیسک گردن اشتباه گرفته شود. احتمال بهبود خودبه خودی در اختلال دیسک زیاد است که در دنده گردنی این امر صادق نیست. درصورتیکه مشخص شود شریان گردن مسدود شده، تشخیص دنده گردنی مسجل میشود.

درمان دنده گردنی

از هر 10 نفر که مبتلا به دنده گردنی هستند علایم در یک نفر بروز میکند. بنابراین اکثر افرادیکه مبتلا به دنده گردنی هستند علایمی نشان نمیدهند. درمان به علت اختلال پیش آمده بستگی دارد.
• برای رفع هرگونه له شدن رگ های خونی یا عصب، ممکن است به جراحی نیز نیاز باشد. به عنوان مثال، برداشتن دنده گردنی که ممکن است رگ خونی یا عصب را فشار دهد. جراحی گاهی اوقات قبل از آسیب زیاد ، در مراحل اولیه بهتر انجام می شود. متخصص شما قادر به مشاوره خواهد بود.
• فیزیوتراپی نیز ممکن است برای برخی از افراد مفید باشد که شامل ورزش های کششی، ورزش هایی برای بهبود وضعیت بدن و ورزش هایی برای افزایش قدرت و استقامت عضلات باشد. این تمرینات ممکن است به بازشدن دهانه قفسه سینه و رفع فشار کمک کنند.
• همچنین ممکن است لازم باشد فعالیت های خود را اصلاح کنید. این فعالیت ها ممکن است شامل نگاه کردن به نحوه نشستن روی صندلی یا میز کار شما باشد. یک متخصص کاردرمانی میتواند در این زمینه کمک کند.
• داروهایی مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی () – به عنوان مثال ، ایبوپروفن – ممکن است در تسکین درد در برخی افراد مفید باشد. بعضی اوقات ممکن است به پاراستامول یا مسکن های قوی تری نیاز باشد. سایر درمانهایی که بعضاً انجام می شود شامل گروهی از داروها به نام مسدودکننده های کانال کلسیم و تزریق سم بوتولینوم است.)

این بیماری یک علت درد پایدار و خشکی گردن است که به طور شایع در رانندگان اتومبیلی که اتومبیل دیگری از پشت با ان ها برخورد می کند اتفاق می افتد.