دکتر نوید گلچین، متولد ۱۳۵۳ در تهران، یکی از چهره‌های برجسته جراحی مغز، اعصاب و ستون فقرات در ایران است. ایشان پس از دریافت دکترای حرفه‌ای پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال ۱۳۸۰، تخصص جراحی مغز و اعصاب را در سال ۱۳۸۹ از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت کرد. سپس با کسب فوق تخصص جراحی ستون فقرات در سال ۱۳۹۲ و شرکت در دوره‌های تکمیلی بین‌المللی، به یکی از متخصصان به‌روز و صاحب‌سبک در حوزه جراحی‌های پیشرفته ستون فقرات تبدیل شد.

دسته بندی ها: کرونا

۱۷ آذر ۱۳۹۹ توسط مدیر سایت 0 دیدگاه

سالی که گذشت: آنچه از کرونا آموختیم

بسیاری از ما مشتاق خداحافظی با سال 1399 هستیم و منتظریم سال 1400 فرا برسد. سال 1399 رمز و راز ترسناک ویروس کرونا را به همراه داشت. در اینجا به بررسی آنچه در مورد ویروس آموخته ایم میپردازیم. سالی که گذشت: آنچه از کرونا آموختیم؛ پزشکان در ابتدای سال معتقد بودند “در ابتدای سال، موارد زیادی وجود داشت که ما در مورد ویروس نمی فهمیدیم.” “منابع ما از نظر تشخیصی کوتاه و محدود بود و از نظر ما درمانی اصلاً وجود نداشت.”

اما از آن زمان، ما چیزهای زیادی در مورد نحوه انتشار ویروس، چگونگی جلوگیری از عفونت، جلوگیری از خطرات جدی تر بیماری و نحوه مدیریت بهتر بیماران یاد گرفته ایم. پزشکان به سرعت فهمیدند که مداخلات مکانیکی تهاجمی مانند استفاده از دستگاه ونتیلاتور اهمیت زیادی دارد. پزشکان میگویند “ما فقط به پشتیبانی اکسیژن و داروهای قدیمی مانند استروئیدها به درمان پرداختیم و بیماران واکنش بهتری نشان دادند.”

نحوه انتشار ویروس

محققان و پزشکان کشف کرده اند که چگونه ویروس کرونا منتشر می شود: قطرات آلوده از دهان فرد آلوده که توسط شخص دیگری دریافت می شود منجر به انتشار ویروس میشود. این خطر هنگامی که در خانه، نزدیک به فرد آلوده، و عموماً در فاصله 2 متری هستیم و ماسک نمیزنیم، بیشترین خطر را داردپزشکان هنوز هم نمیدانند قطرات کوچکتر چه مدت در هوا باقی می مانند. آنها معتقدند” آنچه می دانیم این است که صحبت کردن ، آواز خواندن ، سرفه و عطسه می تواند ویروس را بیش از تنفس طبیعی گسترش دهد.

همچنین برخی شواهد نشان می دهد که ویروس جهش یافته و مسری تر از گذشته شده است. اکنون می دانیم که افراد از دو روز قبل از شروع علائم تا حدود پنج روز بعد از بیماری بیشتر مسری هستند.

آنچه از کرونا آموختیم؛چگونه می توان از آلوده شدن به کرونا جلوگیری کرد

پزشکان معتقدند “برنامه اصلی جلوگیری از ورود ذرات آلوده به دستگاه تنفسی است.” در اینجا چند گام ساده آورده شده است که همه ما می توانیم برای کاهش خطر خود انجام دهیم:

  • هر زمان که در کنار افرادی هستید که با آنها زندگی نمی کنید از ماسک استفاده کنید
  • فاصله فیزیکی خود را با دیگران تا 2 متر حفظ کنید.
  • از شلوغی به خصوص در محیط های سربسته خودداری کنید.
  • دستان خود را بشویید یا به طور مكرر از ضد عفونی كننده دست استفاده كنید (خصوصاً قبل از خوردن غذا یا لمس کردن صورت).
  • از هرکسی که احساس بیماری دارد دور شوید.

علائمCOVID-19 چیست؟

در حالی که COVID-19 می تواند بسیاری از علائم ناشی از سرماخوردگی و آنفولانزا را ایجاد کند، ما همچنین علائمی از ویروس کرونا پیدا کرده ایم که با بیماری های دیگر متفاوت است ، مثل از دست دادن بویایی و چشایی.

علائم رایج COVID-19 شامل موارد زیر است:

  • خستگی
  • سرفه
  • احتقان یا تنگی نفس
  • از بین رفتن حس چشایی یا بویایی
  • سردرد
  • بدن درد دارد
  • اسهال
  • حالت تهوع
  • درد قفسه سینه یا شکم

بعضی از افراد هیچ علائمی ندارند. برخی دیگر دارای یک یا هر ترکیبی از علائم ذکر شده در بالا هستند. درصد کمی از مردم بیماری شدیدتری را تجربه می کنند که می تواند منجر به ذات الریه، کاهش سطح اکسیژن ، لخته شدن خون یا آسیب به اعضای داخلی شود.

در حالی که اکثر افراد مبتلا به بیماری خفیف یا متوسط ​​به طور کامل بهبود می یابند ، پزشکان معنقدند که COVID-19 حتی گاهی اوقات در بزرگسالان جوان و کودکان بدون وجود زمینه های پزشکی مزمن می تواند منجر به بیماری طولانی مدت شود. علائمی که ممکن است در موارد “کووید طولانی ” ادامه داشته باشد شامل خستگی، کمبود انرژی، گیجی، مشکل در تمرکز یا یا تداوم هر یک از علائم اولیه آنها است.

آنچه از کرونا آموختیم؛عوامل خطر برای بیماری کرونا چیست؟

می دانیم که بسیاری از بیماران علائم خفیف  دارند یا بدون علائم هستند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا معتقد است که حدود 81٪ موارد کووید خفیف تا متوسط ​​و 19٪ موارد شدید تا بحرانی هستند. اما تخمین اینکه چه تعداد از افراد با این ویروس در حال راه رفتن هستند دشوار است. داده ها حاکی از آن است که این تعداد از آنچه تصور می کنید بیشتر است. به همین دلیل پزشکان معتقدند ، احتیاط بیشتر برای افراد در معرض خطر بسیار مهم است ، به ویژه افراد مسن یا کسانی که بیماری های زمینه ای مشترک دارند مانند:

  • دیابت
  • چاقی
  • بیماری مزمن انسدادی ریه
  • بیماری مزمن قلب
  • فشار خون
  • اختلالات ایمنی یا مصرف داروهایی که می توانند بر سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارند

پزشکان و متخصصین معتقدند که قرنطینه به افراد کمک می کند تا اقدامات لازم را بیاموزند ، اما با باز شدن جامعه ، تعداد مبتلایان دوباره افزایش می یابد.

در عین حال ، “ساخت کیت های آزمایشگاهی تشخیص قویتر، توانایی ردیابی و جداسازی را افزایش داد. تشخیص زود هنگام به ما کمک کرده است تا گسترش بیماران را کاهش دهیم و از نزدیک تحت نظر قرار دهیم.”

اگر در نهایت با یک فرد آلوده تماس نزدیک دارید ، باید قرنطینه کنید و به کار یا مدرسه نروید. تماس نزدیک به این معنی است که بیش از 15 دقیقه در 2 متری او  باشید. به یاد داشته باشید که باید 7-10 روز خود را قرنطینه کنید حتی اگر جواب آزمایش شما منفی باشد.

چشم به راه درمان ها هستیم

با داروی رمدسیویر و دگزامتازون که برای بیماران شدید تأیید شده است ، نتایج بهتری را شاهد هستیم. علاوه بر این ، سایر روش های درمانی ضد ویروسی ، پلاسما درمانی، آنتی بادی مونوکلونال و تعدیل کننده سیستم ایمنی  در حال بررسی است.

واکسن ها – روزنه امید

احتمالاً بهترین خبر این است که بیش از 100 واکسن COVID-19 در حال تولید است که 40 مورد از آنها در حال حاضر در مراحل ارزیابی بالینی هستند. اخبار روزانه تغییر می کند ، اما در حال حاضر چندین واکسن به مراحل نهایی رسیده اند.

آنچه از کرونا آموختیم؛تا زمان تزریق واکسن دستورات زیر را دنبال کنید

ماسک بزنید. وقتی در کنار افرادی هستید که با شما زندگی نمی کنند ، ماسک بزنید.

رفتن به خارج از خانه را فقط با اعضای خانه محدود کنید.

از مقررات منع رفت و آمد اطاعت کنید.

به بهداشت دست ادامه دهید.

تا جای ممکن ارتباط اجتماعی را کاهش دهید.

اگر علائمی دارید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

اگر هیچ علامتی ندارید اما با فرد مبتلا به COVID ارتباط نزدیک داشته اید ، صرف نظر از نتایج آزمایش ، باید برای دوره 7 تا 10 روز کامل خود را قرنطینه کنید.

اگر علائمی ندارید ، برای کاهش بار کلینیک های مراقبت های فوری ، در خانه بمانید و مایعات فراوان بنوشید.

به طور خلاصه، همه ما از این بیماری همه گیر خسته شده ایم و از وعده داروهای درمانی و واکسن بسیار خوشحالیم. اما تا زمان تزریق واکسن و اطمینان از کاهش اوج بیماری باید از مراقبت های گفته شده پیروی کنیم.

۱۳ آذر ۱۳۹۹ توسط مدیر سایت 0 دیدگاه

کرونا چگونه به مغز آسیب میزند

افراد مبتلا به COVID-19 ممکن است در مغز و سیستم عصبی خود عوارضی را تجربه کنند. این عوارض ممکن است طیف مختلفی از گیجی تا از دست دادن بو و چشایی یا حتی سکته های مغزی باشد که میتواند جان بیمار را به خطر بیاندازد. بیماران جوانتر در سنین 30 و 40 سالگی احتمالاً به دلیل سکته مغزی دچار مشکلات عصبی میشوند. سوال بسیاری از محققان این است که کرونا چگونه به مغز آسیب میزند. اگرچه محققان هنوز پاسخی در مورد علت آسیب دیدن مغز ندارند، اما آنها چندین نظریه دارند.

یک پزشک متخصص مراقبت های ویژه و روانپزشکی، مواردی را در دانشگاه جان هاپکینز ردیابی کرده است. در این موارد بیماران COVID-19 دارای مشکلات عصبی هستند. این محقق از تصویربرداری و آزمایش خون و مایع نخاعی استفاده کرد. این آزمایشات نحوه عملکرد ویروس را برای جلوگیری از اثرات مغز و یا  درمان آن انجام شد.

این پزشک برخی از نظریه های علمی غالب را توضیح می دهد.

سوال: ویروس کرونا از چه راه هایی بر مغز تأثیر می گذارد؟

پاسخ: بیماران در سراسر جهان نشان می دهند ابتلا به COVID-19 می تواند شرایط مختلفی در ارتباط با مغز داشته باشند. از جمله:

  • گیجی
  • از دست دادن هوشیاری
  • تشنج
  • سکته
  • از دست دادن بو و چشایی
  • سردرد
  • مشکل در تمرکز
  • تغییر در رفتار

این بیماران به اختلالاتی مانند سندرم گیلن-باره مبتلا شوند که می تواند منجر به فلج و نارسایی تنفسی شود. این پزشک تخمین می زند که حداقل نیمی از بیمارانی که در واحدهای COVID-19 می دیده است، علائم عصبی دارند.

سوال: محققان فکر می کنند کرونا چگونه به مغز آسیب میزند؟

پاسخ: چهار روش وجود دارد که COVID-19 ممکن است به مغز آسیب برساند. اما قبل از نتیجه گیری ، هر یک باید دقیق بررسی شود.

  • عفونت شدید

اولین راه ممکن این است که ممکن است ویروس توانایی ورود به مغز را داشته باشد و باعث عفونت شدید و ناگهانی شود. موارد گزارش شده در چین و ژاپن مواد ژنتیکی ویروس را در مایع مغزی نخاعی پیدا کردند و یک مورد در فلوریدا ذرات ویروسی را در سلول های مغز پیدا کرد. این ممکن است به دلیل ورود ویروس به جریان خون یا انتهای عصب باشد. از دست دادن بویایی که در برخی از بیماران مبتلا به COVID-19 اتفاق می افتد می تواند نشان دهنده ورود ویروس به سیستم بویایی باشد که درست در بالای بینی قرار دارد و اطلاعات مربوط به بو را به مغز منتقل می کند.

  • فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی

احتمال دوم این است که سیستم ایمنی بدن در تلاش برای مقابله با COVID-19 بیش از حد فعال می شود و یک پاسخ التهابی “ناسازگار” ایجاد می کند که ممکن است باعث آسیب بسیاری از بافت ها و ارگان ها در این بیماری شود – شاید بیشتر از خود ویروس.

  • آشوب در بدن

نظریه سوم این است که تمام تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از COVID-19 در بدن – از تب های بالا گرفته تا سطح اکسیژن کم تا نارسایی های چند عضو – باعث اختلال در عملکرد مغز می شوند، مانند هذیان یا کما که در بسیاری از بیماران COVID-19 شدید اتفاق میافتد.

  • لخته شدن خون

راه چهارم که COVID-19 ممکن است بر مغز تأثیر بگذارد، مربوط به احتمال ابتلای این بیماران به سکته مغزی است. سیستم لخته شدن خون در بیماران مبتلا به این بیماری بسیار غیرطبیعی است و احتمال لخته شدن آن در این بیماران بسیار بیشتر از سایرین است. لخته ها می توانند در وریدهای عمیق بدن یا ریه ها تشکیل شوند ، جایی که ممکن است جریان خون قطع شود. اگر لخته خون، رگهای منتهی به مغز را مسدود یا باریک کند، سکته می تواند رخ دهد.

۲۲ آبان ۱۳۹۹ توسط مدیر سایت 0 دیدگاه

علایم عصبی یا نورولوژیک ویروس کرونا

با افزایش تعداد موارد COVID-19 در سراسر جهان، ما در حال مشاهده تعداد بیشتری از گزارشات مربوط به علائم عصبی ویروس کرونا هستیم. برخی مطالعات گزارش می دهند که بیش از یک سوم بیماران علائم عصبی نشان می دهند.

۱۲ آبان ۱۳۹۹ توسط مدیر سایت 0 دیدگاه

آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی

ویروس کرونا تأثیرات ویرانگری بر بسیاری از خانواده ها داشته است، زیرا خانواده ها از دست رفتن عزیزانشان را با این ویروس غیرقابل درک دیده اند خوشبختانه، بیشتر مردم فقط علائم خفیف “شبیه آنفلوآنزا” را تجربه کردند، اما برخی دچار بیماری شدید و طولانی مدت شده اند که به آن ” کووید طولانی” میگوییم. آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی در بسیاری از کشورها از جمله ژاپن ، ایتالیا ، چین و انگلیس در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است. اینکه ویروس کرونا چگونه مستقیماً بر روی مغز تأثیر می گذارد مشخص نیست. اما، ویروس در مایع مغزی نخاعی برخی از بیماران کشف شده است که دلیل مستقیم احتمالی هر گونه مسائل عصبی در آنها را نشان می دهد.

پروفسور باربارا ویلسون ، متخصص مغز و اعصاب عوارض عصب روانشناختی COVID-19 ارائه داده است. ” کووید طولانی” برای توصیف افرادی که از COVID-19 بهبود یافته اند، اما هنوز از اثرات طولانی مدت بیماری رنج می برند، استفاده می شود. برخی از این علائم طولانی مدت عبارتند از:خستگی ، درد مفاصل و درد قفسه سینه همچنبن یکی از عوارض جانبی غیرمعمول و جدی ویروس کرونا در بیمارانی مشاهده می شود که دچار عارضه عصبی شده اند.

آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی

آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی در بازماندگان عبارتند از:

  • مشکلات شناختی – تسلط کلامی ، حافظه ، توجه
  • مشکلات حسی
  • مشکلات اعصاب و روان (مانند مشکلات عاطفی و رفتاری)
  • مشکلات تعامل اجتماعی
  • درد
  • خستگی
  • اختلال خواب

هنوز دقیقاً مشخص نیست که “کووید طولانی” چگونه باعث ایجاد مشکلات عصبی می شود. برای درک کامل دلیل و چگونگی این اتفاق تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. بدون شک برای درک کامل کووید طولانی به سالها تحقیق و بررسی نیاز داریم. در مورد مکانیسم های احتمالی این علائم بحث های زیادی وجود دارد. یک توضیح احتمالی ، التهاب بیش از حد است ، جایی که سیستم ایمنی ذاتی بیش از حد واکنش نشان می دهد و بدن را با یک طوفان سیتوکین روبرو می کند. همچنین این احتمال وجود دارد که پس از عفونت ، سیستم ایمنی بدن در واکنش خود ایمنی پس از عفونت، آنتی بادی در مقابل ساختارهای مغز ایجاد کند.

همانطور که برای ویروس SARS مشاهده شده است ، عفونت مستقیم مغز با ویروس می تواند به توضیح افزایش سکته های مغزی کمک کند. بافت های مغز بیانگر سطوح بالایی از گیرنده است که از طریق آن ویروس SARS-CoV-2 وارد سلول می شود. با این حال ، این شواهد اندک است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

ظهور جمعیت جدید از بازماندگان “کووید طولانی” نیازهای به پشتیبانی قابل توجه و طولانی مدتی دارند و باید ظرفیت درمانی و توانبخشی بیشتری ایجاد شود. هشتگ #longcovid اکنون اصطلاح رایج در شبکه های اجتماعی است و مشارکت در بحث های مشترک در مورد مسائل را برای متخصصان و عموم مردم آسان کرده است. ویروس های دیگر نیز مشکلات عصبی-روانپزشکی طولانی مدت عجیبی مانند “اختلال خواب” مرتبط با آنفولانزای اسپانیایی یا افسردگی پس از همه گیری آنفلوانزا در سال 1957 نشان داده اند. برخی حتی از احتمال “همه گیر بیماری پنهان دوم” از علائم عصبی صحبت می کنند.

نقش پزشکان در آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی

مهم است که پزشکان عمومی و سایر متخصصان بهداشت از مدت زمان بروز کوویید آگاه باشند و این مسایل را به علل دیگر نسبت ندهند و بیماران را برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع شوند.به نظر می رسد که تأثیر واقعی ویروس آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی تازه شروع به ظهور کرده است. باید بر اهمیت توانبخشی عصب روانشناختی برای برای این بیماران تأکید کنیم چرا که بازیابی آسیب مغزی بسیار دشوارتر از آسیب به سایر اعضای بدن است.