دکتر نوید گلچین، متولد ۱۳۵۳ در تهران، یکی از چهره‌های برجسته جراحی مغز، اعصاب و ستون فقرات در ایران است. ایشان پس از دریافت دکترای حرفه‌ای پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال ۱۳۸۰، تخصص جراحی مغز و اعصاب را در سال ۱۳۸۹ از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت کرد. سپس با کسب فوق تخصص جراحی ستون فقرات در سال ۱۳۹۲ و شرکت در دوره‌های تکمیلی بین‌المللی، به یکی از متخصصان به‌روز و صاحب‌سبک در حوزه جراحی‌های پیشرفته ستون فقرات تبدیل شد.

درمان غیر جراحی انحراف ستون فقرات؛ گزینه های مؤثر برای کودکان و بزرگسالان

مقدمه‌ای بر انحراف ستون فقرات و ضرورت درمان غیرجراحی

تمرینات اصلاحی ستون فقرات یکی از روش های اصلاحی برای بیماری اسکولیوز به شمار می ورد.انحرافات ستون فقرات مانند اسکولیوز، کیفوز و لوردوز ممکن است در هر سنی ظاهر شوند و در صورت عدم درمان به موقع، باعث درد مزمن، کاهش کیفیت زندگی و حتی محدودیت‌های حرکتی شوند. اگرچه جراحی یکی از گزینه‌ها در موارد شدید است، اما درمان‌های غیرجراحی اغلب در مراحل اولیه یا در مواردی که جراحی ضروری نیست، مؤثر و کم‌ریسک‌تر هستند.

در این مقاله، به بررسی جامع و تخصصی روش‌های درمان غیرجراحی انحراف ستون فقرات برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می‌پردازیم. این رویکردها شامل فیزیوتراپی، بریس‌درمانی، تمرینات اصلاحی، مراقبت‌های خانگی و تغییر سبک زندگی است. منابع این مقاله از معتبرترین مراجع پزشکی بین‌المللی مانند Mayo Clinic، PubMed و Scoliosis Research Society استخراج شده‌اند.

شناخت انواع انحرافات ستون فقرات: اسکولیوز، کیفوز، و لوردوز

اسکولیوز (Scoliosis)

اسکولیوز انحراف جانبی ستون فقرات است که معمولاً در دوران نوجوانی ظاهر می‌شود. شدت آن با زاویه کوب (Cobb angle) اندازه‌گیری می‌شود و در مواردی بالای 45 درجه، احتمال جراحی افزایش می‌یابد.

کیفوز (Kyphosis)

کیفوز به انحنای بیش از حد قسمت بالایی ستون فقرات (پشت) گفته می‌شود که منجر به حالت «قوز» می‌گردد. در نوجوانان شایع است و می‌تواند درد و مشکلات تنفسی ایجاد کند.

لوردوز (Lordosis)

این نوع انحراف، به انحنای غیرعادی به سمت داخل در ناحیه کمر اطلاق می‌شود و در صورت پیشرفت، می‌تواند تعادل بدنی را مختل کند.

دلایل بروز انحراف ستون فقرات در کودکان و بزرگسالان

انحراف ستون فقرات می‌تواند ریشه در عوامل مختلفی داشته باشد که بسته به سن، جنس، شرایط جسمی و سبک زندگی افراد، متفاوت هستند. شناخت این دلایل به تشخیص زودهنگام و انتخاب درمان مناسب کمک می‌کند.

علل انحراف ستون فقرات در کودکان و نوجوانان

در سنین رشد، ژنتیک و وراثت یکی از اصلی‌ترین عوامل بروز اسکولیوز به‌ویژه نوع ایدیوپاتیک است که بیشتر در دختران نوجوان دیده می‌شود. در برخی کودکان نیز نقصات مادرزادی در ساختار مهره‌ها عامل انحراف است که از سنین پایین قابل شناسایی است. علاوه بر این، شرایط عصبی-عضلانی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی نیز به عدم تعادل در رشد و کنترل عضلات منجر می‌شود. استفاده طولانی‌مدت از میز و صندلی غیراستاندارد یا حمل نادرست کوله‌پشتی مدرسه نیز می‌تواند وضعیت بدنی نامناسب و در نتیجه انحراف ایجاد کند.

علل انحراف ستون فقرات در بزرگسالان

در بزرگسالان، به‌ویژه افراد بالای ۴۰ سال، اسکولیوز دژنراتیو ناشی از فرسایش طبیعی دیسک‌ها و مفاصل مهره‌ای با افزایش سن ایجاد می‌شود. ضربه یا تصادف‌های گذشته نیز ممکن است موجب ناهماهنگی در ستون فقرات شود. در کارمندان و افراد دارای مشاغل کم‌تحرک، وضعیت نادرست نشستن برای سال‌ها می‌تواند زمینه‌ساز انحراف تدریجی ستون فقرات باشد.

تشخیص دقیق انحراف ستون فقرات: روش‌های رایج و نوین

تشخیص دقیق انحراف ستون فقرات گام اول و حیاتی در انتخاب مسیر درمانی مناسب است. امروزه ترکیبی از روش‌های سنتی پزشکی و تکنولوژی‌های نوین به متخصصان کمک می‌کند تا تصویری جامع از وضعیت انحنای ستون فقرات بیماران به دست آورند.

روش‌های متداول تشخیصی

اولین گام در فرآیند تشخیص، معاینه بالینی توسط ارتوپد یا فیزیوتراپیست متخصص است. پزشک با بررسی عدم تقارن در شانه‌ها، لگن، یا زاویه پشت بیمار، احتمال وجود انحراف را ارزیابی می‌کند. در مرحله بعد، تصویربرداری با اشعه ایکس برای تعیین زاویه کوب (Cobb Angle) ضروری است؛ این شاخص، شدت انحراف را به‌صورت عددی مشخص می‌سازد. در مواردی که شک به مشکلات ساختاری عمیق‌تر وجود داشته باشد، MRI یا CT Scan برای مشاهده دقیق بافت‌ها و استخوان‌ها استفاده می‌شود.

تکنولوژی‌های نوین تشخیص

در سال‌های اخیر، ابزارهای نوآورانه‌ای در تشخیص غیرتهاجمی به کار گرفته شده‌اند. اسکن سه‌بعدی تنه (3D Scanning) این امکان را فراهم می‌کند تا بریس‌های اصلاحی با دقت بالا و متناسب با ساختار بدن هر بیمار طراحی شود. همچنین، استفاده از دستگاه‌های آنالیز پوسچر دینامیک به پزشکان اجازه می‌دهد تا الگوهای حرکتی غیرعادی ستون فقرات را در زمان واقعی تحلیل کنند.

ترکیب این روش‌ها، دقت در تشخیص و موفقیت در درمان را به‌طور چشمگیری افزایش داده است.

روش‌های فیزیوتراپی برای درمان انحراف ستون فقرات

فیزیوتراپی ستون فقرات بر اساس تمرینات خاصی طراحی می‌شود که هم ترازبندی ستون فقرات را بهبود می‌بخشد و هم عملکرد عضلات را بازمی‌گرداند.

تمرینات مؤثر

  • روش شوث (Schroth Method): تقویت عضلات جانبی و اصلاح تنه
  • روش SEAS: تمرینات اختصاصی برای اسکولیوز بر پایه خودآگاهی بدنی
  • PSSE (Physiotherapeutic Scoliosis-Specific Exercises): تمرینات علمی و ساختارمند با پشتوانه بالینی قوی

مطالعه موردی: نوجوان ۱۴ ساله با قوس ۴۹ درجه پس از ۲۱ ماه درمان با بریس سه‌بعدی + SEAS، کاهش قوس به ۳۱ درجه داشت.

استفاده از بریس‌های اصلاحی برای درمان انحراف ستون فقرات در کودکان و بزرگسالان

بریس‌درمانی یکی از اصلی‌ترین روش‌های غیرجراحی برای کنترل یا اصلاح انحراف ستون فقرات است. اثربخشی این روش در صورتی که در زمان مناسب آغاز شود، بسیار چشمگیر بوده و می‌تواند در بسیاری از موارد نیاز به جراحی را برطرف سازد.

انواع بریس اصلاحی

  • ScoliBrace®: بریسی پیشرفته با طراحی سه‌بعدی کاملاً سفارشی است که برای کودکان و نوجوانان طراحی می‌شود. این بریس علاوه بر اصلاح قوس، باعث بهبود تقارن بدن نیز می‌شود.
  • بریس Gensingen: مناسب برای بزرگسالان با اسکولیوز دردناک یا دژنراتیو. استفاده پاره‌وقت از این بریس در کنار تمرینات اصلاحی می‌تواند درد را کاهش دهد و وضعیت عملکردی را بهبود بخشد.
  • بریس بوستون (Boston Brace): یکی از رایج‌ترین بریس‌ها برای درمان اسکولیوز نوجوانان بوده و در مراحل رشد استخوانی تأثیر بسزایی دارد.

اثربخشی و شواهد بالینی

مطالعات نشان داده‌اند که استفاده به‌موقع از بریس، به‌ویژه پیش از بلوغ استخوانی، می‌تواند مانع پیشرفت زاویه انحراف (Cobb Angle) شود یا حتی آن را معکوس کند.

مطالعه موردی: زن ۳۷ ساله با اسکولیوز دیررس و درد مزمن پس از ۱۶ ماه استفاده از بریس Gensingen و تمرینات شوث، کاهش چشمگیر در درد روزانه و بهبود در زاویه ستون فقرات را تجربه کرد .

ورزش‌ها و تمرینات اصلاحی برای بهبود وضعیت ستون فقرات

تمرینات اصلاحی، چه به تنهایی و چه در ترکیب با بریس، یکی از مؤثرترین ابزارهای غیرجراحی برای مدیریت انحراف ستون فقرات هستند. این تمرینات با هدف تقویت عضلات ضعیف، افزایش تعادل عضلانی و بهبود راستای بدن طراحی شده‌اند و در کنترل پیشرفت بیماری و کاهش درد بسیار کاربردی‌اند.

تمرینات تخصصی برای اصلاح ساختار ستون فقرات

  • روش شوث (Schroth Method): این روش بر پایه تنفس هدفمند، اصلاح وضعیتی و حرکات سه‌بعدی طراحی شده است. بیماران با کمک تکنیک‌های خاص تنفس، قادر به افزایش تقارن تنه و کاهش انحراف جانبی ستون فقرات می‌شوند.
  • یوگای تخصصی برای اسکولیوز (Yoga for Scoliosis): حرکات اصلاحی ملایم و کششی در یوگا می‌تواند به بهبود انعطاف‌پذیری، تعادل و هماهنگی در بدن کمک کند. کتاب «Yoga for Scoliosis» اثر الیز میلر، تمریناتی ایمن و مناسب برای بیماران در سطوح مختلف انحراف ارائه می‌دهد.
  • تمرینات تقویتی عضلات مرکزی (Core Stability): تقویت عضلات عمقی شکم، کمر و لگن باعث افزایش پایداری ستون فقرات و کاهش فشار بر مهره‌ها می‌شود.

با تداوم این تمرینات تحت نظر متخصص فیزیوتراپی، بسیاری از بیماران بهبود قابل توجهی در وضعیت بدنی، کاهش درد و افزایش کیفیت زندگی تجربه می‌کنند.

درمان‌های غیرجراحی مبتنی بر تغییرات سبک زندگی و مراقبت‌های خانگی

درمان غیرجراحی انحراف ستون فقرات صرفاً محدود به تمرینات کلینیکی یا بریس نیست، بلکه تغییرات هوشمندانه در سبک زندگی و مراقبت‌های منظم خانگی نیز نقشی حیاتی در کنترل پیشرفت بیماری، بهبود کیفیت زندگی و کاهش درد ایفا می‌کنند.

توصیه‌های سبک زندگی

اصلاح عادات روزمره نقش تعیین‌کننده‌ای در کاهش فشارهای مکانیکی بر ستون فقرات دارد. استفاده از میز و صندلی ارگونومیک، به‌ویژه برای کودکان در حال رشد و افرادی با کار پشت‌میزی، باعث توزیع یکنواخت وزن و جلوگیری از بدتر شدن انحراف می‌شود. همچنین، کاهش زمان نشستن مداوم و استراحت‌های مکرر، مانع از افزایش بار بر مهره‌های کمری و پشتی خواهد شد.

خوابیدن روی تشک طبی با حمایت‌کننده مناسب و انجام فعالیت‌های سبک مانند پیاده‌روی روزانه یا حرکات کششی ملایم، همگی به حفظ تعادل عضلانی و پایداری ستون فقرات کمک می‌کنند.

مراقبت‌های خانگی

مراقبت‌های خانگی می‌توانند مکمل درمان‌های کلینیکی باشند. ماساژ درمانی هدفمند برای عضلات پشتیبان ستون فقرات به کاهش تنش و اسپاسم عضلانی کمک می‌کند. همچنین، استفاده از پک‌های یخ یا گرما در نواحی دردناک باعث تسکین دردهای موضعی و بهبود گردش خون می‌شود.

این اقدامات ساده اما مؤثر، در کنار برنامه‌های درمانی دیگر، می‌توانند به بهبود علائم و کند کردن پیشرفت انحراف کمک قابل توجهی کنند.

مزایا و معایب درمان‌های غیرجراحی در مقایسه با جراحی ستون فقرات

درمان‌های غیرجراحی به عنوان گزینه‌ای کم‌تهاجمی‌تر در مقایسه با جراحی، مزایای قابل‌توجهی برای بیماران در سنین مختلف دارند. با این حال، این روش‌ها نیز محدودیت‌ها و چالش‌هایی دارند که باید در انتخاب مسیر درمان به دقت مورد توجه قرار گیرند.

مزایای درمان‌های غیرجراحی

یکی از مهم‌ترین مزایای روش‌های غیرجراحی، عدم نیاز به بیهوشی عمومی یا بستری در بیمارستان است که برای بسیاری از بیماران، به‌ویژه کودکان و سالمندان، عامل تعیین‌کننده‌ای محسوب می‌شود. همچنین، این روش‌ها برخلاف جراحی که گاهی منجر به آسیب به عضلات پشتیبان ستون فقرات می‌شود، عملکرد طبیعی عضلات و توازن بدن را حفظ می‌کنند.

درمان غیرجراحی انعطاف‌پذیرتر است و می‌تواند با نیازهای خاص هر بیمار تطبیق یابد. مثلاً می‌توان شدت تمرینات یا زمان استفاده از بریس را متناسب با پیشرفت بیمار تنظیم کرد. از همه مهم‌تر، این رویکردها برای اکثر گروه‌های سنی از نوزادان تا سالمندان قابل اجرا هستند.

معایب و محدودیت‌های درمان‌های غیرجراحی

در مقابل، اثربخشی درمان‌های غیرجراحی به‌شدت به پیشرفت بیماری و میزان زاویه کوب بستگی دارد. در مواردی که انحراف از ۶۰ درجه فراتر می‌رود، معمولاً تنها گزینه مؤثر جراحی خواهد بود.

همچنین، این درمان‌ها نیازمند پیگیری مستمر، تعهد بیمار و مشارکت فعال خانواده هستند. مثلاً در درمان با بریس، عدم رعایت زمان‌بندی صحیح استفاده می‌تواند باعث بی‌اثر شدن کل درمان شود. از سوی دیگر، رسیدن به نتایج ملموس ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها زمان ببرد که برای برخی بیماران دشوار است.

در نتیجه، انتخاب بین جراحی و درمان غیرجراحی باید بر اساس شدت انحراف، سن بیمار، شرایط جسمی و انگیزه‌مندی او انجام شود.

بیشتر بخوانید: درمان اسکولیوز بدون جراحی در سال 2025: آخرین یافته‌ها و تکنولوژی‌ها

نتیجه‌گیری: اهمیت پیگیری درمان‌های غیرجراحی در کنترل انحراف ستون فقرات

درمان غیرجراحی، گزینه‌ای اثربخش و ایمن برای کنترل و اصلاح انحراف ستون فقرات در کودکان، نوجوانان، و حتی بزرگسالان سالمند است. ترکیب روش‌های اثبات‌شده مانند بریس، فیزیوتراپی، تمرینات اصلاحی و آموزش سبک زندگی صحیح می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

توصیه نهایی: تشخیص زودهنگام، آموزش بیمار و تداوم درمان، سه عامل کلیدی موفقیت درمان‌های غیرجراحی هستند.

منابع