انتخاب سبک زندگی بر پیری مغز تأثیر می گذارد

افرادی که توانایی های شناختی یا مهارت های تفکر خوبی دارند در سنین پیری تمایل دارند از این توانایی خود استفاده کنند. در سنین بالا، در برخی از مهارت ها (مانند یادگیری) میزان خاصی از افت را مشاهده می کنیم. با این حال ، برخی از ما نسبت به دیگران سرعت بیشتری را نشان می دهیم. عواملی که این میزان کاهش را تحت تأثیر قرار می دهند هنوز در حال تحقیق هستند. اما برخی از آنها در حال حاضر روشن هستند و یکی از آنها سیگار کشیدن است.

سیگار کشیدن سرعت پیری مغز را افزایش می دهد

در حالی که یافته ها در مورد تأثیر سیگار کشیدن بر توانایی های شناختی نسبتاً ناچیز است و نیاز به مطالعات گسترده ای دارد تا بتوان آن را کشف کرد، اما با این وجود این ارتباط وجود دارد. اخیراً ، محققین با بررسی داده های مطالعات گذشته Lothian Birth Cohort 1936 (LBC1936) به بررسی ساختار مغز پرداخته اند..

آنها دریافته اند که قشر مغزی افراد سیگاری نازکتر از افراد غیر سیگاری است. به عبارت دیگر ، سیگار کشیدن باعث از بین رفتن ماده خاکستری در افراد سیگاری می شود. قشر مخ بخشی از مغز است که برای مهارت های تفکر از جمله حافظه و یادگیری بسیار مهم است. بنابراین ضخامت بیشتر برای قشر مغز باعث عملکرد بیشتر آن میشود.

قشر مغز با افزایش سن به طور طبیعی لاغر می شود. اما محققین دریافته اند هرچه افراد بیشتر سیگار بکشند ، قشر مغز نازکتری خواهند داشت. این نتایج نشان می دهد که سیگار نازک شدن طبیعی قشر مغز را که با افزایش سن اتفاق می افتد تسریع می کند.

چرا ترک سیگار مهم است؟

✅ افرادی که سیگار کشیدن را در اوایل زندگی خود ترک کردند، به مرور تا حدی بهبود یافتند. با این حال، این بهبودی می تواند یک روند طولانی باشد.

در این گروه از افراد ، محققین روی ​​تعداد سیگاری را که به طور متوسط افراد در طول زندگی خود دود کرده بودند، کار کردند. برای کسانی که به طور متوسط ​​20 عدد سیگار کشیده بودند، تقریباً 25 سال طول کشید تا بهبودی کامل مناطق آسیب دیده قشر را بدست آورید. کسانی که کمتر از حد متوسط ​​سیگار کشیده بودند سریعتر بهبود می یافتند. در حالی که کسانی که بیشتر سیگار می کشیدند هنوز برای بهبودی در 73 سالگی مسیری طولانی داشتند.

به طور کلی، این تحقیق نشان داد که پیری شناختی و مغزی یک روند مادام العمر پویا است. این روند بسادگی با بررسی یک متغیر (سیگار کشیدن) قابل تشخیص نیست.به نظر می رسد در پیری مغز چندین عامل شامل عوامل ژنتیکی و محیطی و انتخاب سبک زندگی، میتواند در آن نقش بسزایی داشته اند و سبک زندگی بر پیری مغز تاثیر میگذارد.

ویروس کرونا تأثیرات ویرانگری بر بسیاری از خانواده ها داشته است، زیرا خانواده ها از دست رفتن عزیزانشان را با این ویروس غیرقابل درک دیده اند خوشبختانه، بیشتر مردم فقط علائم خفیف “شبیه آنفلوآنزا” را تجربه کردند، اما برخی دچار بیماری شدید و طولانی مدت شده اند که به آن ” کووید طولانی” میگوییم. آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی در بسیاری از کشورها از جمله ژاپن ، ایتالیا ، چین و انگلیس در مطالعات متعددی مورد بررسی قرار گرفته است. اینکه ویروس کرونا چگونه مستقیماً بر روی مغز تأثیر می گذارد مشخص نیست. اما، ویروس در مایع مغزی نخاعی برخی از بیماران کشف شده است که دلیل مستقیم احتمالی هر گونه مسائل عصبی در آنها را نشان می دهد.

پروفسور باربارا ویلسون ، متخصص مغز و اعصاب عوارض عصب روانشناختی COVID-19 ارائه داده است. ” کووید طولانی” برای توصیف افرادی که از COVID-19 بهبود یافته اند، اما هنوز از اثرات طولانی مدت بیماری رنج می برند، استفاده می شود. برخی از این علائم طولانی مدت عبارتند از:خستگی ، درد مفاصل و درد قفسه سینه همچنبن یکی از عوارض جانبی غیرمعمول و جدی ویروس کرونا در بیمارانی مشاهده می شود که دچار عارضه عصبی شده اند.

آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی در بازماندگان عبارتند از:

• مشکلات شناختی – تسلط کلامی ، حافظه ، توجه
• مشکلات حسی
• مشکلات اعصاب و روان (مانند مشکلات عاطفی و رفتاری)
• مشکلات تعامل اجتماعی
• درد
• خستگی
• اختلال خواب

هنوز دقیقاً مشخص نیست که “کووید طولانی” چگونه باعث ایجاد مشکلات عصبی می شود. برای درک کامل دلیل و چگونگی این اتفاق تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. بدون شک برای درک کامل کووید طولانی به سالها تحقیق و بررسی نیاز داریم. در مورد مکانیسم های احتمالی این علائم بحث های زیادی وجود دارد. یک توضیح احتمالی ، التهاب بیش از حد است ، جایی که سیستم ایمنی ذاتی بیش از حد واکنش نشان می دهد و بدن را با یک طوفان سیتوکین روبرو می کند. همچنین این احتمال وجود دارد که پس از عفونت ، سیستم ایمنی بدن در واکنش خود ایمنی پس از عفونت، آنتی بادی در مقابل ساختارهای مغز ایجاد کند.

همانطور که برای ویروس SARS مشاهده شده است ، عفونت مستقیم مغز با ویروس می تواند به توضیح افزایش سکته های مغزی کمک کند. بافت های مغز بیانگر سطوح بالایی از گیرنده است که از طریق آن ویروس SARS-CoV-2 وارد سلول می شود. با این حال ، این شواهد اندک است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

ظهور جمعیت جدید از بازماندگان “کووید طولانی” نیازهای به پشتیبانی قابل توجه و طولانی مدتی دارند و باید ظرفیت درمانی و توانبخشی بیشتری ایجاد شود. هشتگ #longcovid اکنون اصطلاح رایج در شبکه های اجتماعی است و مشارکت در بحث های مشترک در مورد مسائل را برای متخصصان و عموم مردم آسان کرده است. ویروس های دیگر نیز مشکلات عصبی-روانپزشکی طولانی مدت عجیبی مانند “اختلال خواب” مرتبط با آنفولانزای اسپانیایی یا افسردگی پس از همه گیری آنفلوانزا در سال 1957 نشان داده اند. برخی حتی از احتمال “همه گیر بیماری پنهان دوم” از علائم عصبی صحبت می کنند.

نقش پزشکان در آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی

مهم است که پزشکان عمومی و سایر متخصصان بهداشت از مدت زمان بروز کوویید آگاه باشند و این مسایل را به علل دیگر نسبت ندهند و بیماران را برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع شوند.به نظر می رسد که تأثیر واقعی ویروس آسیب مغزی ناشی از کووید طولانی تازه شروع به ظهور کرده است. باید بر اهمیت توانبخشی عصب روانشناختی برای برای این بیماران تأکید کنیم چرا که بازیابی آسیب مغزی بسیار دشوارتر از آسیب به سایر اعضای بدن است.