سندروم مرالژیا پرستتیکا

سندروم مرالژیا پرستتیکا

سندروم مرالژیا پرستتیکاوضعیتی است که با سوزن سوزن شدن ، بی حسی و سوزش در قسمت خارجی ران شما مشخص می شود. علت سندروم مرالژیا پرستتیکافشردگی عصبی است که باعث ایجاد تغییر حس در سطح پوست ران شما می شود.

سندروم مرالژیا پرستتیکا

لباس های تنگ ، چاقی یا افزایش وزن و بارداری از علل شایع سندروم مرالژیا پرستتیکاهستند. با این حال ، این سندروم می تواند به دلیل ضربه موضعی یا بیماری ، مانند دیابت باشد.

در بیشتر موارد ، شما می توانید سندروم مرالژیا پرستتیکارا با اقدامات محافظه کارانه مانند پوشیدن لباس های گشاد تر از بین ببرید. در موارد شدید ، درمان ممکن است شامل داروهایی برای تسکین ناراحتی یا به ندرت جراحی باشد.

علائم سندروم مرالژیا پرستتیکا

فشار بر عصب جلویی استخوان ران ، که حس ران را در قسمت فوقانی ایجاد می کند ، ممکن است باعث ایجاد علائم سندروم مرالژیا پرستتیکاشود:

  • سوزن سوزن شدن و بی حسی در قسمت خارجی (جانبی) ران
  • درد سوزش در سطح قسمت خارجی ران

این علائم معمولاً در یک طرف بدن شما ظاهر می شود و ممکن است بعد از راه رفتن یا ایستادن تشدید شود.

علل سندروم مرالژیا پرستتیکا

سندروم مرالژیا پرستتیکازمانی رخ می دهد که عصب جلویی استخوان ران – که حس را به سطح خارجی ران شما القا می کند – فشرده یا منقبض می شود. عصب جلویی استخوان ران کاملاً عصبی حسی است و بر توانایی شما در استفاده از عضلات ساق پا تأثیر نمی گذارد.

در اکثر افراد ، این عصب از کشاله ران به قسمت بالای ران بدون مشکل عبور می کند. اما در سندروم مرالژیا پرستتیکا، عصب جلویی استخوان ران به دام می افتد – اغلب زیر رباط اینگوینال ، که در امتداد کشاله ران، از شکم تا بالای ران کشیده می شود.

علل شایع این اختلال شامل هر شرایطی است که فشار بر کشاله ران را افزایش می دهد ، از جمله:

  • لباس های تنگ ، مانند کمربند ، سوتین و شلوار تنگ
  • چاقی یا افزایش وزن
  • بستن کمربند برای ابزار سنگین
  • بارداری
  • بافت اسکار در نزدیکی رباط اینگوینال به دلیل آسیب یا جراحی قبلی

به عنوان مثال ، آسیب عصبی ، که می تواند به دلیل دیابت یا آسیب کمربند ایمنی پس از تصادف وسیله نقلیه باشد ، می تواند باعث سندروم مرالژیا پرستتیکا شود.

عوامل خطر سندروم مرالژیا پرستتیکا

موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به سندروم مرالژیا پرستتیکارا افزایش دهد:

  • وزن اضافی. اضافه وزن یا چاقی می تواند فشار بر عصب جلویی استخوان ران را افزایش دهد.
  • بارداری. شکم در حال رشد فشار اضافی را بر کشاله ران شما وارد می کند که عصب جلویی استخوان ران از آن طریق عبور می کند.
  • دیابت. آسیب عصبی مرتبط با دیابت می تواند منجر به سندروم مرالژیا پرستتیکاشود.
  • سن. افراد ۳۰ تا ۶۰ ساله در معرض خطر بیشتری هستند

برای رد سایر شرایط ، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

مطالعات تصویربرداری اگر دچار مرالژی پارستتیکا هستید ، هیچ تغییر خاصی در اشعه ایکس مشهود نیست ، اما تصاویری از ناحیه لگن ممکن است برای حذف سایر شرایط به عنوان علت علائم مفید باشد.

اگر پزشک شما مشکوک است که توموری می تواند باعث درد شما شود ، ممکن است سی تی اسکن یا MRI تجویز کند.

الکترومیوگرافی این آزمایش میزان تخلیه الکتریکی تولید شده در ماهیچه ها را برای ارزیابی و تشخیص اختلالات عضلانی و عصبی اندازه گیری می کند. یک الکترود سوزنی نازک برای ثبت فعالیت الکتریکی داخل عضله قرار می گیرد. نتایج این آزمایش در سندروم مرالژیا پرستتیکاطبیعی است ، اما ممکن است برای تشخیص سایر اختلالات زمانی که تشخیص مشخص نیست ، این آزمایش مورد نیاز باشد.

مطالعه هدایت عصبی الکترودهای سبک روی پوست شما قرار می گیرند تا با یک ضربه الکتریکی خفیف ، عصب را تحریک کنند. ضربه الکتریکی به تشخیص اعصاب آسیب دیده کمک می کند. این آزمایش ممکن است در درجه اول برای حذف علل دیگر انجام شود.

درمان سندروم مرالژیا پرستتیکا

برای اکثر مردم ، علائم سندروم مرالژیا پرستتیکادر چند ماه برطرف می شود. درمان بر تسکین فشار عصبی متمرکز است.

اقدامات محافظه کارانه

اقدامات محافظه کارانه عبارتند از:

  • پوشیدن لباسهای گشادتر
  • کاهش وزن اضافی
  • مصرف مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن ، ایبروپروفن یا آسپرین

داروها

اگر علائم بیش از دو ماه ادامه یابد یا درد شما شدید باشد ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تزریق کورتیکواستروئید تزریق می تواند التهاب را کاهش داده و درد را به طور موقت تسکین دهد. عوارض جانبی احتمالی شامل عفونت مفصلی ، آسیب عصبی ، درد و سفید شدن پوست در اطراف محل تزریق است.
  • داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای. این داروها ممکن است درد شما را تسکین دهند. عوارض جانبی شامل خواب آلودگی ، خشکی دهان ، یبوست و اختلال در عملکرد جنسی است.
  • گاباپنتین (گرالیز ، نورونتین) ، فنی توئین (دیلانتین) یا پرگابالین (لیریکا). این داروهای ضد تشنج ممکن است به کاهش علائم دردناک شما کمک کند. عوارض جانبی شامل یبوست ، حالت تهوع ، سرگیجه ، خواب آلودگی و سبکی سر است.

عمل جراحي

به ندرت ، جراحی برای از بین بردن علایم عصب در نظر گرفته می شود. این گزینه فقط برای افرادی است که علائم شدید و طولانی مدت دارند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اقدامات زیر برای مراقبت از خود می تواند به درمان و جلوگیری از سندروم مرالژیا پرستتیکاکمک کند:

  • از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید.
  • وزن سالم خود را حفظ کنید یا اگر اضافه وزن دارید وزن خود را کاهش دهید.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای مورد نیاز علامت گذاری شده اند *